ما مردم رویایی اهل خیالیم

در جستجوی آرزوهای محالیم

سودای ناممکن به سر می پرورانیم

یا در کمین اتفاق احتمالیم

در خواب شیرین، خسروان شهر عشقیم

بی کوه کندن غرق رویای وصالیم

قلب جوانی می تپد در سینه ما

گرچه به ظاهر موسپید ماه و سالیم

در ادعا علامه دهریم ، گرچه

در واقعیت کوزه ای پر از سوالیم

اصل تناقض نقض شد در خلقت ما

 یک عمر می سوزیم و آخر کال کالیم

بغضی هزاران ساله مانده در گلومان

این درد را تا کی  بگرییم  و بنالیم

ما را نترسانید از غوغای توفان

ما شاخه های یک درخت دیر سالیم

#ادم

با شب

نسبتی روشن داشت

ماه بود

همسفره با نان و نمک

همنشین

با خاک و خاکستر

گوش دردهایش

چاه بود

و زبان شادیش

لبخند کودکان

آیه های آزادی را بشارت می داد:

لا تکن عبد غیرک

که خدایت آزاد آفرید!

و معجزه اش

مهربانی بود

پینه بسته بر شانه هایش!

#ادم

نگاه کن

لبخند بزن

صبح

ازلبان تو طلوع می کند

و از چشمان تو

آفتاب

در شامگاه آرزو و امید

حضور تو

روشن ترین بهانه بودن است

#ادم

گذشت دور زمستان، بیا دوباره شروع کن

شبیه غنچه ئ خندان، بیا دوباره شروع کن

به خواهش دل تنگت، بزن به دریا دل

نترس از شب و طوفان، بیا دوباره شروع کن

کویر، تشنه ئ آوای گام های شماست

به نام حضرت باران، بیا دوباره شروع کن

به این خمار به  ماتم نشسته ئ  تنها

شراب شوق بنوشان، بیا دوباره شروع کن

دوباره قصه ی  آدم ، دوباره قصه ی حوا

دوباره قصه ی شیطان ، بیا دوباره شروع کن

بیا ز شاخه بچین سیب سرخ عصیان را

همین ثانیه، الان، بیا دوباره شروع کن

#ادم

با کلمات

با سکوت

با نگاه

حتی به زبان قاصدک

گفتنی نیست

می دانی

عشق را

تنها می توان بوسید

#ادم

سیب

بگذار اتفاق بیفتد

از دستان تو

سرنوشتی تازه را

این هبوط شیرین

بر پیشانی زندگی می نویسد

بگذار اتفاق بیفتد

در نگاهی

نوازشی

بوسه ای

#ادم